1. هدف‌گذاری روشن:

   بخش‌بندی مثل برنامه ریزی برای یک سفر است. می‌خواهید به کوه بروید یا ساحل؟

 ابتدا باید مشخص کنید که هدف از این کار چیست: طراحی محصولات جدید؟ بهبود موقعیت برند؟ یا شناسایی مشتریان خاص برای رشد؟ روشن بودن هدف، راهنمای شما در این مسیر خواهد بود.

2. تعامل با ذی‌نفعان :

   شبیه به بازی گروهی،بخش‌بندی بدون تعامل با اعضای تیم به شکست منتهی می‌شود. اولین قدم، مصاحبه با ذینفعان کلیدی و ایجاد فرضیات واضح برای راهنمایی طراحی تحقیق است. بهترین روش شامل کارگاه‌ها و جلسات مداوم با ذینفعان در طول فرآیند تحقیق است.  این کار کمک می‌کند تا همه در یک مسیر مشخص حرکت کنند.

3. هرچه کمتر، بهتر :

ممکن است گفته شود که هرچه متغیرهای بیشتری را در بخش‌بندی خود بگنجانید، بهتر است، زیرا به‌طور فرضی بخش‌ها را دقیق‌تر و متمایزتر می‌کند، اما محققان دقیق‌تر توصیه متفاوتی دارند.

هرچه ورودی‌های متغیر بیشتری وارد کنید، تفاوت‌ها بین آن‌ها کمتر خواهد شد، که این امر باعث می‌شود تیم‌های محصول و بازاریابی نتوانند مداخلات مؤثری ایجاد کنند. بلکه، ورودی‌هایی که باید در اولویت قرار گیرند، دقیقاً همان‌هایی هستند که تأثیر معناداری بر این تیم‌ها خواهند داشت.

این نکته اهمیت تجزیه و تحلیل دانش موجود از ذینفعان و توسعه فرضیه‌های واضح از آن‌ها قبل از انجام تحقیق را نشان می‌دهد. با این کار، اطمینان حاصل می‌کنید که مهم‌ترین ورودی‌ها شناسایی و استفاده می‌شوند، که ایده “هرچه کمتر، بهتر” را تقویت می‌کند.

4. طراحی سوالات هوشمندانه :

   یکی از اشتباهات رایج در طراحی نظرسنجی بخش‌بندی، استفاده از مقیاس‌های رتبه‌بندی است. یکی از دلایلی که باید از این مقیاس‌ها اجتناب کنید این است که بسیاری از مطالعات، از جمله تحقیقات Harzing (۲۰۰۶)، Dolnicar and Grün  (۲۰۰۷)، و  Yu & Yang (۲۰۱۵)، نشان داده‌اند که تفاوت‌های فرهنگی ذاتی در نحوه استفاده افراد از مقیاس‌های رتبه‌بندی وجود دارد. به نقل از مطالعه هارزینگ:

“ویژگی‌های سطح کشور مانند فاصله قدرت، جمع‌گرایی، اجتناب از عدم قطعیت و برون‌گرایی تأثیر مثبت بر سبک‌های پاسخ‌دهی مانند موافقت (تمایل به موافقت با چیزی) و سبک‌های پاسخ‌دهی افراطی (مثبت) دارند.

به طور نمونه، پاسخ‌دهندگان از کشورهای اسپانیایی‌زبان پاسخ‌های افراطی بیشتری نشان می‌دهند و تمایل به موافقت دارند، در حالی که پاسخ‌دهندگان ژاپنی و چینی تمایل دارند که در سبک‌های پاسخ‌دهی خود کمتر افراطی باشند.”

به جای آن، از پاسخ‌دهندگان بخواهید تا اولویت‌های خود را رتبه‌بندی کنند یا تمرین‌هایی مانند MaxDiff یا SemDiff را انجام دهند. علاوه بر این، پیشنهاد می‌کنیم از پرسش‌های چندانتخابی به تنهایی استفاده نکنید و به جای آن از پاسخ‌دهندگان بخواهید حداکثر X گزینه را انتخاب کنند یا پرسش‌های چندانتخابی را با پرسش‌های انتخاب حداکثر X گزینه ترکیب کنید.

هنگام نوشتن سوالات نظرسنجی، هدف کلی را در نظر داشته باشید. شما به دنبال متغیرهایی هستید که از نظر ورودی‌های معنایی تا حد ممکن تفاوت‌گذار باشند، در حالی که تأثیر سبک پاسخ‌دهی و تعصب فرهنگی را به حداقل می‌رسانید.

همچنین، به یاد داشته باشید که سوالات را ساده نگه دارید. شما می‌خواهید سوالات ساده‌ای بپرسید که در مراحل بعدی به راحتی قابل پیگیری باشند.

5. نتایج قابل فهم و قابل اجرا :

   خیلی وقت‌ها داده‌های ارزشمند یک تحقیق، در گزارش‌های پیچیده و غیرعملی گم می‌شوند. اما چه فایده‌ای دارد اگر نتیجه بخش‌بندی شما، در کشوی مدیران خاک بخورد؟ برای اینکه داده‌ها زنده شوند و در سازمان جریان پیدا کنند، باید آن‌ها را به شکلی ساده و جذاب ارائه دهید.

مثلاً به جای تکیه بر اعداد و نمودارها، پرسوناهایی ملموس و واقعی طراحی کنید که نماینده هر بخش از باشد. یا از کارگاه‌های تیمی و جلسات تعاملی برای درگیر کردن کارکنان استفاده کنید. حتی می‌توانید با تولید ویدئوهای کوتاه و الهام‌بخش یا طراحی پوسترهایی خلاقانه، داده‌ها را به زبانی که برای تیم‌ها جذاب است منتقل کنید.

اخیراً کمپانی Green Book، در حال بررسی آموزش GPTهای سفارشی با استفاده از بینش‌های بخش‌بندی برای تسهیل این فرآیند بوده است. این فناوری نوین به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که با چت‌بات‌هایی که پرسوناهای بازار را شبیه‌سازی می‌کنند، تعامل کنند و به جای مراجعه به گزارش‌های مفصل، پاسخ سوالات خود را دریافت کنند. البته اگرچه این چت‌بات‌ها قادر به ارائه پاسخ‌های ۱۰۰٪ دقیق نیستند، اما با توجه به پیشرفت‌های سریع در تکنولوژی، این محدودیت‌ها به زودی ممکن است برطرف شوند.