Type I Error

خطای نوع اول زمانی رخ می‌دهد که در آزمون فرض، فرض صفر را رد می‌کنیم در حالی که در واقع فرض صفر صحیح است. به عبارت دیگر، به اشتباه فکر می‌کنیم اثری وجود دارد (مثلاً تفاوتی معنادار دیده‌ایم) در حالی که در عمل این اختلاف صرفاً ناشی از تصادف داده‌هاست. اگر بدون دلیل موجه نتیجه بگیریم تغییرات دیده‌شده در داده‌ها واقعی هستند و تصمیمی اتخاذ کنیم، اما بعداً مشخص شود تغییر معنی‌داری نبوده، این همان خطای نوع اول است.

فرض کنید آزمایش بازار انجام می‌دهیم و فرض می‌کنیم تبلیغات جدید اثری مثبت بر فروش داشته، در حالی که در واقع فروش تصادفی بالا رفته بود؛ در این صورت ما فرض صفر (عدم تفاوت) را نادرست رد کرده‌ایم.